Goedenavond, meneer de Schepen Lieven Decaluwe, mevrouw de shepen Fatma Pehlivan, dames en mijne heren gemeenteraadsleden, collegafederaties, middenveldvertegenwoordigers, vrienden en sympathisanten. Het is mij een waar genoegen om u allen van harte welkom te mogen heten op onze nieuwjaarsreceptie. FZO-VL wenst elkeen van jullie het beste toe voor 2009. Maar wij wensen jullie vooral gezondheid en geluk toe.

Beste vrienden. Vanavond zijn wij allemaal hier gezellig samengekomen om een hapje te eten, iets te drinken en te genieten van een aangename babbel. Maar wij weten allemaal dat dit niet voor iedereen geldt op deze aardbol. Vandaag is onze aarde niet overal even gezellig. Graag maak ik gebruik van deze ogenblik om in naam van onze federatie de gebeurtenissen van de laatste weken in de Gaza Strook ten strengste te veroordelen. Het gebruik van zoveel disproportioneel geweld gaat ons gezond verstand te boven. Op geen enkele manier begrijpen wij dit. Het dodental heeft de 1000 al overschreden en stijgt elke dag. Het doet mij enorm pijn om het leed van onschuldige burgers te zien en te lezen in verschillende media. Laat ons hopen dat het staak het vuren hierin verandering zal brengen.

Dames en heren, toch eventjes ook het volgende meegeven.
Deze weken houden verschillende Vlaamse hoofdsteden een nieuwjaarsreceptie voor hun inwoners. Wij vernemen dat er weinig of geen allochtonen present zijn op dergelijke gebeuren. In Gent is dit ook, spijtig genoeg, het geval. Persoonlijk was ik aanwezig met enkele vrienden en heb dit zelf kunnen vaststellen. Wij betreuren dit enorm. Maar aan ons zal het niet gelegen hebben. Als grootste Gentse federatie van en voor etnisch culturele minderheden hebben wij ons best gedaan om de nieuwjaarsreceptie van Gent bekend te maken onder onze afdelingen. Wij hebben de receptie zelfs aangekondigd op onze website. Wij zijn vragende partij dat het stadbestuur ons in de toekomst nauwer betrekt bij de bekendmaking van dergelijke initiatieven zodat wij op onze beurt de achterbannen veel vroeger op de hoogte kunnen brengen.

2008 is in tal van opzichten een woelig jaar geworden. Denk maar aan de perikelen binnen de federale regering. De financiële crisis en de economische gevolgen voor de burger. Ik heb zo het gevoel dat dit bijna dagelijkse kost was in 2008. Je kon er bij manier van spreken niet naast kijken.
Beste vrienden, de financiële crisis met de economische daarop heeft heel veel burgers rechtstreeks of onrechtstreeks geraakt. Bijna dagelijks waren er sluitingen en economische wekloosheden te horen op het nieuws en te lezen in de kranten. De koopkracht van de mensen is feitelijk achteruit gegaan. Zoals altijd zijn de zwaksten de eerste en grootste slachtoffers van dergelijke crisissen. De kansarmen, die het al sowieso niet gemakkelijk hebben, zien hun kansen beduidend verminderen in de samenleving. En als wij weten dat een grote groep van de etnisch culturele minderheden behoort tot de kansarmen dan weten wij voldoende.
En als je bovendien nog eens rekening houdt met het feit dat bijna 60% van deze groep in Vlaanderen onder de armoedegrens leeft moet je geen econoom of socioloog te zijn om te begrijpen in welke erbarmelijke situatie deze mensen zich bevinden.
Vergeet daar bovenop niet dat heel veel allochtonen zijn tewerkgesteld met tijdelijke contracten en op interim-basis. Wel, als het economisch een beetje slechter gaat snoeien bedrijfsleiders en directies ten eerste binnen deze contracten. Met gevolg dat etnisch culturele minderheden, die zoals gezegd reeds een zwakkere plaats innemen, als één van de eerste getroffen worden. Een vereniging als de onze, die zeer nauw verbonden is met haar achterban, merkt dit dagelijks op. Via onze activeringsconsulente binnen het Work-Up project zijn wij zeer goed op de hoogte van de problemen èn de gevolgen. Wij proberen met man en macht deze groep te helpen. Maar laat het duidelijk zijn dat dit niet gemakkelijk is. Dit probleem moet ons inziens altijd bovenaan op de politieke agenda staan. En moeten alle betrokken en verantwoordelijke partners zich blijven inzetten.

Maar ook voor ons, en dan bedoel ik FZO-VL, is 2008 een woelig jaar geworden.
Lieve mensen, vrienden en sympathisanten. Het middenveld is geen statisch gegeven. Dat weten wij zeer goed. Verenigingen komen en verenigingen gaan. Vrijwilligers komen en vrijwilligers gaan. Dit is niet anders voor het allochtoon middenveld. De Gentse situatie van het allochtoon middenveld is in 2008 voor een stuk gewijzigd. Concreet is er een federatie bijgekomen. Wat op zich zeer positief is en van hieruit heet ik hen nogmaals welkom in Gent en wens ik hen veel succes. Maar toch ben ik verplicht om jullie mee te delen dat wij niet tevreden zijn over de gevolgen dat dit met zich meegebracht heeft. Zoals u weet is FZO-VL sinds jaar en dag actief in het Gentse in tal van maatschappelijke domeinen. Ook in relatie met het stadsbestuur en haar verschillende diensten. Zo zijn wij sinds dag één actief en constructief binnen AGORA. Dit is het samenwerkingsverband tussen verschillende partners om de allochtonen in Gent meer te betrekken bij het Stadsbeleid. Wel nu, door de komst van een vijfde federatie en het niet verhogen van de totale pot middelen binnen AGORA zijn wij als FZO-VL rechtsreeks getroffen met een substantiële vermindering van middelen. U kan ongetwijfeld begrijpen dat wij sterk ontgoocheld en teleurgesteld zijn.
Eigenlijk begrijpen we het niet zo goed. De federatie die reeds haar meerwaarde en kwaliteiten heeft bewezen ontvangt van de ene dag op de andere substantieel minder middelen. Wij hebben onze ontgoocheling en verbijstering aan de bevoegde Schepen en Agora duidelijk gemaakt. Wij vinden het zeer spijtig dat maar voor een stuk is ingegaan op ons voorstel. Maar wij blijven niet bij de pakken zitten. Wij werken voort en blijven ons best doen. Ook wordt het zeer moeilijk met minder middelen.
Voor ons is het eenvoudig beste mensen. Ofwel vindt je het allochtoon middenveld belangrijk of niet. Er is geen tussenweg. Dit is ook van toepassing voor de Stad Gent. Je kan niet zeggen dat je ons werk apprecieert enerzijds en daar onvoldoende middelen tegenoverstelt anderzijds. En dan komen twee oude Vlaamse gezegden bij op ons op: “Koken kost geld” en “boter bij de vis”. Voor alle duidelijkheid: wij zijn vragende partij om vanaf volgend jaar meer middelen vrij te maken ter ondersteuning van het allochtoon middenveld. Want deze situatie is voor FZO-VL onhoudbaar. Onmiddellijk maak ik gebruik van deze gelegenheid en vraag ik aan onze Schepenen hier aanwezig om zo vriendelijk te zijn onze grieven zo vlug mogelijk over te brengen aan het Schepencollege en de bevoegde Schepen. Voor ons is het eenvoudig: het stadsbestuur moet keuzes maken. Of zij erkent het belang van een mondig, kritisch, maar constructief allochtoon middenveld of niet. En laat het net nu zo wezen dat FZO-VL al deze eigenschappen in overvloed bezit. Mocht ik niet beter weten zou je gaan denken dat wij bij manier van spreken gestraft worden voor het goed werken.

Beste vrienden,
Er zijn ook mooie dingen gebeurd in 2008 hoor. Ook voor FZO-VL. Zo hebben wij uitgebreid ons 10 jarig bestaan gevierd in aanwezigheid van vele vrienden en kennissen. Daarnaast is onze Brusselse afdeling verder op punt komen te staan. Onze geslaagde nieuwjaarsreceptie van vorige week donderdag is daar een duidelijk bewijs van. Van hieruit breng ik nogmaals mijn felicitaties over aan onze Brusselse vrijwilligers en medewerkers. Onze werking in West-Vlaanderen heeft meer vorm gekregen en de eerste verkennende stappen zijn gezet in een vierde provincie.
Wat onze toekomst betreft zullen wij in 2009 en de komende jaren ons best doen om als federatie erkend te blijven en te voldoen aan de voorwaarden van het decreet Sociaal Cultureel Werk. Wij zijn ook overtuigd onze opdrachten ten aanzien van onze afdelingen en achterban tot een goed einde te brengen. En dit allemaal in volle onafhankelijkheid en autonomie. Als overtuigde gelovers van het belang van een allochtoon middenveld dragen wij principes als democratie, openheid en onafhankelijkheid hoog in het vaandel. Wij zullen onze kritische, maar constructieve, houding niet veranderen. Wij zien dit als een opdracht en zijn daar trots op. Wij zijn geen instrument ter legitimatie van een groep, een partij of een beleid. Neen wij zijn een groep vrijwilligers van serieuze mensen met een degelijke dosis vakkennis en maatschappelijk engagement. Dit staat voor ons als een paal boven water en is ons handelsmerk.
Voor ik afsluit bedank ik onze bestuurders, vrijwilligers en medewerkers voor hun dagelijkse inzet en de organisatie van vanavond. Ik bedank alvast ook Schepen Decaluwe voor zijn aanwezigheid en bijdrage. De communicatie met u en uw kabinet is zeer vlot verlopen wat ons enorm verheugd. Ik hoop jullie allemaal volgend jaar opnieuw te mogen verwelkomen.

Bedankt en een prettige avond.