En de visie van de N-VA op diversiteit? Dan denk ik bijvoorbeeld aan jullie mening over de hoofddoek, of over die situatie op het speelplein in Liedekerke waar een jaar geleden enkel Nederlandse kinderen toegelaten zouden worden, of de eis dat mensen bereid zijn Nederlands te leren voor ze een sociale woning kunnen krijgen, ...

Theo Francken: "Wat betreft de hoofddoek gaan wij bij voorkeur uit van de autonomie van de scholen. Wij zijn geen voorstanders van verboden over de hele lijn. Die zaken draaien namelijk allemaal rond het onderscheid tussen private en publieke cultuur. In veel situaties – op school, op de speelplaats, op het werk, in de winkel – wijst dat zichzelf uit.

Privaat kan iedereen in alle vrijheid zijn eigen cultuur beleven, maar er is ook een publieke cultuur waarmee rekening gehouden moet worden. Ik heb zelf vrijwillig een paar lessen uit een inburgeringstraject meegevolgd, en vond het zeer interessant hoe onze gedeelde normen en waarden daar werden uitgelegd. Mensen leren daar bijvoorbeeld dat het in onze cultuur niet kan om homofilie te veroordelen. Dat is een voorbeeld van de waarden en normen die in de publieke sfeer door iedereen geaccepteerd moeten worden.

Als het gaat over taal geldt eigenlijk hetzelfde onderscheid tussen publieke en private cultuur.

Maar laat me eerst verduidelijken dat het voorbeeld van het speelplein van Liedekerke zeer ver ging, net zoals de hetze er rond. Ik wil erop wijzen dat de N-VA helemaal niet achter die regeling zat, en dat de bevoegde Vlaamse minister Marino Keulen onmiddellijk heeft ingegrepen. Wist je trouwens dat in Sint-Lambrechts-Woluwe, in het tweetalige Brussels Hoofdstedelijk gewest, dezelfde regeling bestaat voor kinderen die geen Frans spreken en er daar geen haan naar kraait?

Vlaanderen daarentegen is officieel ééntalig en dat willen wij zo houden, maar wij weten dat bij het opleggen van taalvereisten ook sociale basisrechten en vrijheden in het oog gehouden moeten worden. In bestuurszaken en de publieke sfeer moet aan de taalwetten vastgehouden worden, maar dat betekent niet dat mensen geen andere taal dan het Nederlands mogen spreken. Wij hebben altijd gezegd: “Vlaanderen ééntalig, Vlamingen meertalig.” Maar een taalbereidheidsvereiste, zoals die in de Vlaamse wooncode is opgenomen, blijven wij een goede zaak vinden."