Patrick Kamdem is ex-international, speelde bij de Kameroenese nationale volleybalploeg en startte enkele maanden terug de omnisportvereniging Ghent All Stars op. Vanaf deze maand organiseert de vereniging gratis initiatielessen volleybal in wijken waar te weinig sport-infrastructuur is. Omdat op dit moment de diversiteit van de samenleving te weinig zichtbaar is in de Belgische sport. Waarom zijn jullie/ben jij met Ghent All Stars begonnen?Ik heb tien jaar volleybal gespeeld in België en heb amper een allochtone speler gezien. Ondertussen ben ik 7 jaar trainer, altijd in kleinere, “witte” gemeentes zoals Maldegem, Brakel, Ruiselede ... en het is opvallend hoe populair volleybal daar is, terwijl de sport in de steden bijna onbekend is.Of je nu op stage gaat met de nationale ploeg, of gaat kijken naar de ploegen in eredivisie, geen van die ploegen reflecteert de samenleving die ik rondom mij in Gent zie. Je vindt er geen Mustafa, geen Sedoua, ... In de hele eredivisie vind je twee allochtone volleybalspelers. Dat verklaart meteen waarom de sport weinig aantrekkingskracht heeft op etnisch-culturele minderheden.Voor mij is volleybal mijn leven, ik heb als international gespeeld en stond op een bepaald moment voor de keuze: ik kon professioneel trainer worden, maar dikwijls sta je dan voor kinderen met weinig inzet. “Mama en papa betalen toch ...”. Daarom geef ik nu professioneel begeleiding in eredivisie maar geen trainingen, en kan ik met Ghent All Stars jongeren met minder kansen laten kennismaken met volleybal.Onze vereniging wil gemengd zijn, en richt zich specifiek op allochtone jongeren. Allochtone jongeren hebben weinig kansen om te sporten. Kijk bijvoorbeeld naar een sociale woonwijk als Nieuw Gent, daar is simpelweg geen sporthal. Als je dat vergelijkt met de sporthal van Zwijnaarde ... maar daar komen de jongeren van Nieuw Gent niet. Deze jongeren moeten zelf betalen als ze aan sport willen doen, en dat is duur. Er zijn de lidgelden, de kleren, de verzekering, het transport ... en papa werkt in ploegen, en mama heeft geen rijbewijs, ... Ik ken uitzonderingen, waar een ploeg als AA Gent aan ouders komt vragen of hun zonen alstublieft komen trainen – maar dan zijn het wel de ouders die hoge lidgelden moeten betalen. Wij willen een ander, gratis aanbod geven aan jongeren die onze sport moeten leren kennen. Wij willen volleybal naar de mensen brengen. Deze vereniging beperkt zich overigens niet tot volleybal alleen, het belangrijkste is dat we jongeren aan sport in het algemeen laten doen. Naarmate er meer leden komen, zullen we ons meer met andere sporttrainingen moeten bezighouden, maar voorlopig concentreren we ons op volleybal. Hoe wil je de mensen dan bereiken?Wij starten nu met een project in drie Gentse wijken: Nieuw Gent, Wondelgem en de Brugse Poort. We geven gratis volleybalinitiaties aan alle geïnteresseerde jongeren; we zijn nu begonnen met een affichecampagne om alle jongens en meisjes uit te nodigen, en vanaf volgende maand maken we afspraken over de trainingen. We hopen dat er via mond-tot-mond reclame deelnemers bijkomen, en natuurlijk is de ploeg onze vitrine. We hopen aan de jongeren te kunnen tonen dat volleybal voor iedereen is; als die jongeren allochtone spelers zien, denken ze misschien: “dat kan ik ook!” Als onderdeel van onze internationale samenwerking organiseren we ook internationale toernooien; alle jongeren die aan de initiatie deelnemen mogen gratis komen kijken naar de toernooien die we zelf organiseren. Dat is de baseline van ons aanbod: het is volledig gratis, wij zorgen ook voor de nodige uitrusting, de jongeren noch hun ouders moeten betalen. Kan je nog wat meer zeggen over je internationale samenwerking?Wij steunen ploegen in het Zuiden. Op dit moment werken we vooral samen met de Kameroense nationale ploeg. We verzamelen bij sportverenigingen in België het zogezegd versleten materiaal en sturen het op. Maar we gaan ook verder: in het kader van onze samenwerking willen we ook de sportinfrastructuur verbeteren. Op dit moment wordt er in Kameroen in open lucht getraind – wat betekent dat er tijdens natte periodes praktisch niet getraind kan worden. Daarom werken we nu aan een overkapping van de trainingsvelden.Ook organiseren wij een winterstage voor de nationale ploeg van Kameroen. In december komen die hier in Gent – in de Bourgoyen, met name – trainen. Wij zijn nu een schema aan het opstellen, waarbij de ploeg kan trainen tegen een aantal betere Belgische ploegen. Dit past opnieuw in onze strategie om volleybal naar de mensen te brengen: mensen kunnen in hun buurt op een betaalbare manier topsport zien. Bovendien kunnen we zo aan etnisch-culturele minderheden tonen dat de sport ook voor hen toegankelijk is, dat er geen enkele reden is waarom de sport in België een “blanke” sport is.Wist je trouwens dat Turkije bij de wereldtop van het volleybal hoort? Mensen moeten dus niet komen zeggen dat sport niet in de mentaliteit of de cultuur van allochtonen past! Jongeren – jongens of meisjes – die aan sport doen amuseren zich, hebben wat te doen en lopen niet op straat. En in plaats van bij hun ouders om zakgeld te moeten vragen, kunnen ze vanaf een zeker niveau zelfs geld verdienen met de trainingen. Zo kan deze sport er zelfs voor zorgen dat studies voor hen haalbaar en betaalbaar worden. Dat is toch plezanter dan zomaar rondhangen?